عصر یکشنبه یا عصر دوشنبه،شیرازی ها کوله های خود را برمی دارند و به مسیر معروف می روند راهی که به «آستانه» یا به قول شیرازی ها {اسونه }ختم می شود.حرم مطهر حضرت سید علاء الدین حسین علیه السلام یکی ازجاهای دیدنی شیراز حریمی که بسیاری از مردم از پرتو گرفتاری ها و زمستان های تاریک خود در آن پناه می برند و از او می خواهند که گره از آنها بگشاید.
تولد و تبار سید علاءالدین حسین علیه السلام
حسین ابن موسی ابن جعفر که ملقب به حسین کوچک و معروف به سید علاءالدین حسین است از برادران و احتمالا کوچکترین برادر امام رضا علیه السلام است پدرش امام هفتم شیعیان حضرت موسی کاظم و مادرش ام احمد نام داشت به این ترتیب حسین برادر جسمانی حضرت احمد بن موسی شاه چراغ بود مادر حسین بن موسی از معتبرترین محدثان به شمار می رود که عهده دار ودیعه امامت است و پس از وفات همسرش امام موسی کاظم علیه السلام آنها را به علی بن موسی سپرد خود حسین بن موسی را یکی از راویان معتبر می دانند که نام او در سلسله راویان بسیاری از احادیث آمده است از تاریخ تولد و تاریخ وفات وی اطلاعی در دست نیست.
ارتباط سید علاءالدین حسین با امام جواد علیه السلام
براساس دیگر روایات او بیش تر از دیگر برادرانش به بچه برادرش امام جواد محبت و علاقه نشان میداد از امام جواد علیه السلام در کودکی پرسیدند کدام یک از برادران شما نسبت به شما مهربانتر و دوستدارتر است؟فرمود:«حسین»امام رضا علیه السلام پس از شنیدن پاسخ فرزندش فرمود:«سوگند!حق با اوست.حسین ابن موسی علیه السلام بهترین و مهربان ترین عمویش بود. بر اساس روایت دیگری منسوب به سید علاءالدین حسین،امامت امام جواد (علیه السلام) را نیز صریح بیان می کند
سفر سید علاءالدین حسین به ایران و شهادت او در شیراز
طبق روایات ایشان قبل یا بعد از شهادت برادرش علی ابن موسی الرضا علیه السلام،همراه برادران بزرگش احمد معروف به شاه چراغ و محمد به ایران آمدند و در شیرازت وفات کرد در واقع،بنا به مشهورترین داستان،پس از شهادت برادرش احمد در نبردی سخت با حاکم وقت شیراز حسین متواری می شود و به باغی پناه می برد او را در این مکان یافتند و چون گمان بردند که از سادات بنی هاشم است آن را شهید کردند.
گروهی حسین بن موسی را در زمان شهادت سیزده ساله می دانستند.اما این نظریه مورد انتقاد قرار گرفته است زیرا با توجه به رحلت امام موسی کاظم (علیه السلام) در سال 183 هجری قمری و سفر امام رضا به ایران در حدود سال 200 یا 201 هجری قمری،حسین باید حداقل بیست سال داشته باشد.
مدفن سید علاءالدین حسین علیه السلام
بنابر روایات ذکر شده،صحبت معروف در مورد دفن حضرت سید علاءالدین حسین،آرامگاه ایشان در شیراز است علامه مجلسی، سید جعفر بحرالعلوم،حمدالله مستوفی،زرکوب شیرازی و جنید شیرازی شیراز را به عنوان مدفن حسین ابن موسی پذیرفتند اما برخی می گویند کوفه محل دفن ایشان است علامه مجلسی،سید جعفر بحرالعلوم،حمدالله مستوفی،زرکوب شیرازی و جنید شیرازی شیراز را به عنوان مدفن حسین بن موسی پذیرفتند علامه مجلسی،سید جعفر بحرالعلوم،حمدالله مستوفی،زرکوب شیرازی و جنید شیرازی شیراز را به عنوان مدفن حسین بن موسی پذیرفتند همچنین برخی معتقدند که پناهگاه امامزاده سید حسین در طبس،تعلق به حسین ابن موسی است و بر این اساس به او لقب مفقود داده اند چه بسا حسین ابن موسی پس از مرگ برادرانش در شیراز کشته شد یا به طبس رفت و در آنجا به شهادت رسید در واقع از شهرهای کرمان،بهبهان،قزوین،ساری و کجور به عنوان محل وفات و دفن وی یاد شده است.
پیدایش مزار حضرت سید علاءالدین حسین علیه السلام
پیداشدن مزار حضرت سید علاءالدین حسین به قرن هفتم یا شاید هم قرن هشتم هجری قمری باز می گردد بنا به روایتی که محل دفن او در شیراز است نوری از بلندی در صحن حاکم وقت فارس می تابید باغبان به حاکم خبر می دهد و بعد از جستجو جسدی با شکوه و عظمت یافتند که در یک دست آن قرآن و در دست دیگرش شمشیر بود با بررسی علائم و نشانه ها دریافتند که جسد مطهر متعلق به حسین ابن موسی علیه السلام است.
بنای حرم شریف حضرت سید علاءالدین حسین علیه السلام
آرامگاه حضرت سید علاءالدین حسین در میدان حرم در جنوب شرقی شهر تاریخی شیراز قرار دارد.بنای اولیه ساختمان در اواخر قرن هشتم ساخته شد پس از مدت ها میرزا علی جابری که از مدینه آمده بود و دارایی فراوانی داشت به زیارت این امامزاده آمد و اموال زیادی را وقف پیامبر کرد خلیل سلطان ذوالقدر،حاکم فارس در زمان شاه اسماعیل صفوی نیز بنای کنونی را ساخت.در سال 943 هجری قمری و در زمان شاه طهماسب صفوی،مقبره تکمیل شد در کتیبه ای که به خط ثلث آن را نوشته اند و درداخل حرم قرار گرفته اند درباره چگونگی انجام امور تکمیلی توضیحاتی داده اند این بنا در اثر زلزله چندین بار آسیب دید، سپس میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک آن را بازسازی کرد امروزه قبر مطهر حضرت سید علاء الدین حسین علیه السلام معروف به آستانه یا به قول شیرازی ها «اسونه» که در چند صد متری قبر حضرت احمد بن موسی شاه چراغ است
محل احترام و زیارت مردم شیراز است و بسیاری از مردم دوشنبه شب را در آنجا می گذرانند به این مکان پناه می برند و در این صحن برای روح و جان خود یاری می جویند چاپ بریل زیارت حضرت سید علاء الدین حسین زیارت نامه ی کوتاهی به سید علاءالدین حسین علیه السلام منسوب است.و اینکه صلوات خاصه حضرت احمد ابن موسی،شاه چراغ علیه السلام،به حسین ابن موسی هم به همراه برادرش،محمد ابن موسی،سلام میفرستد و از ایشان با عنوان کشته شده ستم دیده یاد میکند.