سید میرمحمد (ع) برادر شاه چراغ بود که شاه چراغ یکی از جاهای دیدنی شیراز است.محمد بن موسی کاظم معروف به سید میر محمد در شیراز فرزند موسی بن جعفر امام هفتم شیعیان با برادرش احمد بن موسی از یک مادر بود در زمان خلافت مأمون عباسی و برادرش احمد بن موسی شیعیان و نزدیکان اهل بیت به نیت دیدن برادرشان مدینه را ترک کردند و به سمت توس حرکت کردند او همچنین در درگیری با سپاه قتلغ خان توانست مدت زیادی از چشم لشکر حاکم و جاسوسان پنهان بماند در این زمان او مشغول نوشتن کتاب مقدس و کمک به گرفتاران و فقرا بود و اینکه معلوم نیست او شهید شده و یا به مرگ طبیعی از دنیا رفته باشد چنان که صاحب شب های پیشاور نوشته است:سید امیرمحمد عابد که در تنهایی مشغول به عبادت بود به مرگ طبیعی از دنیا می رود.در سال 725 هجری قمری «میرزا عنایت دستغیب»نوری در خانه اش مشاهده می کند پس از کاوش و کندن محل به سنگ قبری رسید که قبر سید میرمحمد را مشخص کرده بود،پس در همان مکان آرامگاهی ساخت که به مرور زمان ساماندهی شد در کنار قبر او نیز قبر فرزندش ابراهیم مجاب قرار دارد از سال 1362 خورشیدی به بعد بازسازی های اساسی در این مکان انجام شده است پیکر شهید محراب «آیت الله سید عبدالحسین دستغیب» و یارانش که در 20 آذر ماه 1360 شهید شدند هم در این ارامگاه هستند.
حضرت سید میر محمد بن موسی (ع) به علت عبادت زیادی به میر محمد عابد مشهور شد برخی هم او را «صالح» می خوانند صاحب اعلام الوری در فضیلت و منقبت وی آورده است که:ایشان مردی پرهیزکار و درست بود در زمان نادرشاه افشار بنا به دستور وی این بقعه مرمت شد.
بارگاه حضرت سید میرمحمد (علیه السلام) در محوطه شرقی حرم احمد بن موسی (علیه السلام) قرار دارد.در سال 1296 ه.ق. توسط سلطان نادرخان و بعد از او درسال 1306 ه ق با دستور شاهزاده اویس میرزا پسر فرهاد میرزا(عموی ناصرالدین شاه) ضریح بزرگ نقره ای ساختند و در آرامگاه محمد بن موسی (ع) قرار دادند مرحوم فرهنگ این اشعار را بر روی نقره و با بهترین خط نستعلیق به نویسندگی مرحوم “میرزا علیرضا حسینی” نوشته شده است.صحن بارگاه این امامزاده بلند مقام مثل صحن و بیوتات حرم شاهچراغ با آینه کاری آراسته شده است.
خطاطانی که هنر مند هستند خطوط ثلث و نسخ نمود معنوی دیگری به حرم مطهر محمدبن موسی(ع) بخشیده اند.
آستان مبارک حضرت محمد بن موسی (ع)
آستان مقدس محمدی قبلا دارای صحن و حیاط مستقل بوده که از طریق بازار بین الحرمین به صحن مطهر حضرت شاه چراغ (ع) ارتباط داشته است از ابتدای دهه شصت به بارگاه مبارک محمدی توجه ویژه ای شد و تعمیرات اساسی در آن انجام شد. با توجه به کم بودن فضای سرپوشیده حرم مطهر حضرت سید میر محمد(ع)،سالن جدید بالای سر ضریح مطهر احداث کردند و مورد بهره برداری قرار داده اند ایوان این حرم،کوچک و بدون هنر سنتی بود که به دلیل گشایش در امر زیارت زوار به صورت چشمگیری وسعت یافته و نمای آن توسط هنرمندان بارگاه ملکوتی حضرت شاه چراغ (ع) تزئین شد
نمای سقف ایوان از چوب ساج و نارنج با کار گره چهار در هشت آلت و لغاظ ساخته شده است کاشی کاری تخصص هنرمندان شیرازی است که در کارگاه گرهکاری حرم مطهر کار می کنند چهار کاسه های که در ابتدای ورودی دو طرف ایوان هستند مورد تعریف هر هنر دوستی قرار می گیرد ابعاد ایوان بعد از توسعه طول آن 20 متر و عرض آن 6 متر است و دارای 4 ستون به ارتفاع 5/9 متر می باشد که که دهنه وسط آن عرض 80/4 متر و دو دهنه طرفین عرض 30/6 متری دارند گفته میشود که ساخت اولین گنبد در زمان ظهیرالدوله بوده و در زمان نادرشاه افشار بنا ویران شده و به آرامگاه مرمت شده است مساحت گنبد حدود 252 متر ارتفاع آن 12 متر و حداکثر قطر آن 10 متر است که بسیار با کاشی تزیین شده است با این حال قبر او مکانی مقدس و مبارک است بسیاری از سادات،اخیارها و صلحاء و ابرار در این نزدیکی مدفون هستند ضریح کوچکی در سمت چپ آن بزرگوار وجود دارد و لوح سنگی بر آن نوشته شده است:ابراهیم بن محمد بن موسی،گویند فرزند این شخص است.
ذریه محمدبن موسی (ع)
محمدبن موسی (ع) از جمله فرزندان موسی بن جعفر (ع) است که کتاب های تاریخی از نسل او سخن گفته اند درمورد فرزندان سید میر محمد (ع) دو گفته تاریخی وجود داردیکی از دو قول ابراهیم بن محمد (علیه السلام) را تنها پسرش ذکر کرده است اما در منابع دیگر از بیش از یک پسر یاد شده است در «اعیان الشیعه» آمده است که او 7 فرزند (چهار دختر و سه پسر) داشت دختران او عبارتند از:سیده حکیمه،بریهه،فاطمه و پسرانش جعفر،محمد و ابراهیم اما مؤلف “عمده الطالب فی انساب آل ابی طالب”معتقد است که محمد بن موسی (علیه السلام) تنها یک پسر به نام ابراهیم دارد و شیخ عباس قمی نیز به همین داستان اکتفا کرده است آنچه معلوم است ابراهیم فرزند اوست.
و همچنین کنیه محمدبن موسی (ع) “ابا ابراهیم” نیز بوده است ابراهیم بن محمد (علیه السلام) از فرزندان بزرگوارش بود و به مجاب بودن شهرت داشت اما چرا به آن مجاب می گویند؟
مورخان درباره علت لقب او به «مجاب» گفته اند: هنگامی که در کربلا به زیارت مرقد جدش حضرت امام حسین (ع) مشرف شد،رو به قبر حضرت ابی عبدالله کرد و گفت:سلام بر تو ای ابه ناگاه صدایی از قبر ابی عبدالله علیه السلام بلند شد و گفت:سلام بر تو ای پسرم از آن پس او را «مجاب» نامیدند،زیرا حضرت ابی عبدالله علیه السلام سلام ایشان را جواب داد ابراهیم بن محمد(ع) در زهد و پرهیزکاری سرآمد بود چنانکه مرحوم سلطان الواعظین میگوید؟«سید میر محمد عابد دارای فرزندانی بود که مهم ترین آنها از نظر علم و زهد و تقوا ابراهیم (مجاب) بود که وقتی بیدار بود مفتخر به جواب سلام شد مجاب پس از رحلت پدر بزرگوارش به قصد زیارت اجداد خود به ویژه حضرت امیرالمومنین که اخیراً قبر مبارک ایشان پیدا شده بود رفت.